Czyli wszystko co musisz wiedzieć. Tutaj także stwórz swoją postać.

Masz wenę twórczą? Jakieś pytanie? Może jakieś "ale"? Wszystkie Twoje sprawy do gry, forum i administracji tutaj, a także wszystko od ekipy do Was. :)

Miejsce gdzie nie sięgają łańcuchy górskie, a łączą się Las Isein ze Złotym Grądem. Drzewa rosną tu rzadziej i są bardzo wymieszane pod względem gatunków. Łatwo znaleźć kilka polanek, a przez środek przepływa już bardziej wartkim nurtem rzeka Rassus. Jest to północna brama doliny Promesito.

Bardzo stare pasmo górskie, rozciągające się po zachodniej stronie krainy. Nie są zbytnio wysokie, a szczyty mają łagodne i zaokrąglone, trzy najwyższe noszą nazwy Trei, Koto i Lor, a sięgają zaledwie 634 m. Nazwa tych gór pochodzi od minerałów, które zabarwiają skałę na pomarańczowo.

Jest to las u stóp Rudych Gór. Rosną tu przeważnie grądy, topole, dęby, wierzby i brzozy. To miejsce najpiękniej wygląda jesienią, gdy wszystkie liście przyjmują barwy pomarańczy i złota. Spływa stąd wiele strumyków, biorących źródła w pobliskim pasmie.

Ogromna trawiasta równina, lekko pofalowana po zachodniej stronie rzeki Rassus, która spływa ze Szczytów Mner i wędruje przez sam jej środek szerokim korytem, po drodze zbierając wodę z leśnych dopływów. Koryto to jest wyjątkowo kręte, wije się niezliczonymi zakosami wśród wzniesień i pagórków, by w końcu wypłynąć przez Północny Przesmyk. Łąka jest ze wszystkich stron otoczona lasami, jedynie od północy są one nieco rzadsze.

Przeciętny lasek iglasty, choć może nie "lasek" bo rozciąga się od Południowej Kotliny aż po Północny Przesmyk. Obrasta więc całą wschodnią granicę Shnell, a wraz ze wznoszeniem się terenu przeradza się w Milczącą Knieję. Tu jednak jest poza działaniem magii gór i pełno w nim najprzeróżniejszych leśnych roślin.

Olbrzymi las iglasty pokrywający niższe partie Szczytów Mner. Nie rosną tu praktycznie żadne krzewy, tylko świerki, sosny i jodły. Większość drzew liczy sobie po kilkaset lat i dwukrotnie przewyższa młodsze gaje, nawet te dziewięćdziesięcioletnie. Działają tu bowiem dziwne moce, dzięki którym żadna roślina nie przestanie rosnąć do swej śmierci.

Wielki łańcuch młodych i wysokich gór. Obejmuje sobą całą wschodnią granicę doliny Promesito. Jego stoki, do polowy pokryte borem, są bardzo strome i niebezpieczne, a skały ostre i kruche. Mnóstwo tu kanionów i parowów, w które łatwo wpaść. Lawiny kamieni i śniegu są na porządku dziennym, bowiem echo niesie się między stokami na wiele kilometrów. Od około dziewięciuset metrów w wzwyż śnieg nie topnieje nigdy, a najwyższy szczyt znajduje się dokładnie w środku łańcucha. Liczy sobie 3 486 m i nosi nazwę Tero Greha Kotronise, co tłumaczy się na Święta Góra Przodków.

Najwyższy szczyt nie tylko Mner, ale wszystkich gór w okolicy. Ma wiele ścieżek, odłamów, półek i wewnętrznych jaskiń, a właściwie jedno wejście do tuneli, które ciągną się pod znaczą częścią pasma. Jako że granica wiecznego śniegu jest o wiele niżej, głębokość puchu mierzy się metrami. W pobliżu najwyższego punktu znajduje się nieduży plac z płaską skałą na środku niby stołem, na której nigdy nie leży śnieg. To jest święte miejsce, w którym mogą przebywać tylko dychy i ci, którzy żyją godnie według nich. Rozlew krwi jest tu zakazany.

Tutaj Szczyty Mner i Rude Góry stykają się ze sobą, tworząc nieszeroki wąwóz. Lekko się on wije, lecz przeważnie biegnie prosto. Jest to dość ciemne miejsce, głównie przez wysokie i strome ściany gór. Stanowi południowe wyjście z doliny Promesito.

Tutaj rozmawiamy o czym kto zechce. :)

Nudzi Ci się i nie możesz nic wymyślić? Pograj w Skojarzenia, Ostatnią Literę i inne forumowe gry. :)

Pochwal się swoim twórczym talentem!

Konkursy organizowane przez członków administracji.

Tutaj możesz zareklamować swoją stronę lub wymienić się z nami banerem.